ไก่สุพรรณ ไก่ชนดั้งเดิมในพื้นที่สุพรรณบุรีเป็นไก่ไม่มีเชิงอะไรนักเป็นไก่ตั้งยืนตีประเภทแลกกันฝ่ายละใครดีใครอยู่ สู้ไม่ได้ก็ดิ้นไป ดังนั้นไก่สุพรรณฯ จึงเป็นไก่ตีหนักตีเจ็บ แต่ไม่มีเชิง ความโดดเด่นของไก่สุพรรณอยู่ที่ความแข็งแกร่ง ลำหนัก ตีเจ็บปวด ถ้าเป็นไก่ตั้งด้วยกันยาก ที่จะต้านทานไก่สุพรรณฯ เอาไว้ได้ แต่เนื่องจากเป็นไก่โจ้ตีตรงหน้า
เมื่อเจอกับไก่เชิง จึงมักจะทำอะไรไก่เชิงไม่ได้ เรียกว่าเปรียบกับไก่เชิงเมื่อไหร่เป็นรองเมื่อนั้น ด้วยเหตุนี้ในช่วงหลัง ๆ ผู้เลี้ยงไก่สุพรรณฯ จึงหาทางพัฒนาเชิงชนให้หลากหลายยิ่งขึ้น โดยยึดเอาความเด่น คือ ลำหนักตีเจ็บไว้แล้วหาไก่เชิงเข้ามาผสม เพื่อให้มีเชิงเพิ่มขึ้นมาอีก ซึ่งในยุคปัจจุบันไก่สุพรรณฯ ที่ผ่านการพัฒนาเชิงชนแล้ว นับเป็นไก่อันตรายอีกเหล่าหนึ่งซึ่งจะมองข้ามไม่ได้เมื่อพูดถึงไก่สุพรรณฯ โดยเฉพาะ“ เหลืองหางขาว” นักเลงไก่สุพรรณฯ ถือว่าไก่สายพันธุ์นี้ของสุพรรณฯ เป็นไก่ชนที่สืบตระกูลมาจาก“ เหลืองหางขาวพระเจ้า ๕ พระองค์” ไก่ของพระนเรศวรมหาราชขณะเดียวกันนักเลงไก่พิษณุโลกก็ถือว่า“ เหลืองหางขาวพระเจ้า ๕ พระองค์ของเขาสืบเชื้อสายมาจากไก่ของพระนเรศวรมหาราชเช่นกันซึ่งเรื่องนี้ก็ยังเป็นเรื่องถกเถียงกันอยู่โดยต่างฝ่ายต่างก็หาเหตุผลมาสนับสนุนความเชื่อมั่นของฝ่ายตนโดยยังหาข้อสรุปมิได้ แต่ไม่ว่าฝ่ายสุพรรณฯ และฝ่ายพิษณุโลกจะถูกหรือผิดก็ตามถ้าทั้งสองฝ่ายช่วยกันอนุรักษ์“ เหลืองหางขาวพระเจ้า ๕ พระองค์” สืบต่อไปชั่วกาลนาน ก็จะเป็นคุณต่อไก่ชน ซึ่งเป็นสมบัติดั้งเดิมของประเทศชาติ โดยตรงยิ่งกว่าอีนใดทั้งสิน
